Chyba większość z nas wie, jak dolegliwości bólowe spowodowane próchnicą mogą uprzykrzyć życie. Niekiedy nie da się wyleczyć zęba w ramach zwykłego zabiegu zachowawczego i konieczne jest leczenie kanałowe. Pacjenci często się go boją, ale niepotrzebnie: leczenie kanałowe jest bezbolesne i bezpieczne.

Jak przebiega leczenie kanałowe?

Leczenie endodontyczne (przez pacjentów zwane po prostu kanałowym) pozwala na leczenie nieodwracalnych zapaleń miazgi. Najczęściej ich przyczyną jest próchnica, ale może być też następstwem bakteryjnej infekcji miazgi.

Czy pacjent sam może zorientować się, że w jego jamie ustnej dzieje się coś groźnego? Do pewnego stopnia tak. Na stan zapalny wskazuje pulsujący, samoistny ból (a więc nie związany z przyjmowaniem zimnych albo ciepłych posiłków ani innymi bodźcami). Z kolei przewlekły stan zapalny miazgi nie daje takich sygnałów, więc może zostać stwierdzony niemal wyłącznie w trakcie kontroli stomatologicznej.

Leczenie kanałowe polega na bardzo dokładnym oczyszczeniu kanałów korzeni zębowych oraz komory zęba z chorej miazgi. Po usunięciu chorej tkanki, opracowaniu i dezynfekcji, lekarz wypełnia wolne przestrzenie w kanałach.

Leczenie kanałowe umożliwia zachowanie własnego zęba pacjenta. Jest też postępowaniem mniej inwazyjnym niż usunięcie zniszczonego zęba i zastąpienie go mostem protetycznym lub implantem.

Leczenie kanałowe składa się z kilku etapów, które przeprowadza się na kilku wizytach w odpowiednich odstępach czasu.

Etap 1: rtg zęba

Zdjęcie rtg pozwala lekarzowi ocenić, jak rozległy jest stan zapalny, jak wyglądają zainfekowane korzenie i ile z nich wymaga wypełnienia.

Etap 2: zatrucie miazgi zęba (dewitalizacja)

Lekarz otwiera ząb i umieszcza w komorze specjalny środek, który prowadzi do kontrolowanej martwicy miazgi. Przez 7-14 dni pacjent nosi opatrunek. Niekiedy lekarz stomatolog może pominąć zatrucie miazgi i usunąć ją, gdy jest żywa, to zależy od stanu, w jakim znajduje się ząb.

Etap 3: opracowanie kanału/kanałów

Na tym etapie stomatolog usuwa zmienioną chorobowo miazgę i przygotowuje kanał do wypełnienia: określa długość kanału, poszerza go i formuje, a na koniec oczyszcza i likwiduje bakterie.

Etap 4: wypełnienie kanału/kanałów

Wypełnienie kanału to zastąpienie tkanki zębowej specjalnym materiałem. Kanał musi zostać szczelnie zamknięty, by nie miały do niego dostępu drobnoustroje.

Etap 5: odbudowa korony zęba

Ostatni etap polega na zamknięciu i odbudowie korony zęba przy pomocy odpowiednio dobranego uzupełnienia.

Czy leczenie kanałowe boli?

Wielu pacjentów odwleka rozpoczęcie leczenia kanałowego w obawie przed bólem. Niepotrzebnie: leczenie odbywa się w znieczuleniu miejscowym, a dzięki zastosowaniu mikroskopu, który jest już na wyposażeniu wielu gabinetów, można mieć pewność, że zabieg zostanie przeprowadzony precyzyjnie.

Jak już wspomnieliśmy, leczenie kanałowe wymaga kilku wizyt, więc pacjent musi mieć świadomość, że w gabinecie stomatologicznym pojawi się co najmniej trzykrotnie. Liczba czynności, które podejmuje lekarz, wiążą się z tym, że nie jest to tani zabieg, ale dla pocieszenia można dodać, że nie jest to najdroższa procedura stomatologiczna.

Korzyści płynące z leczenia kanałowego są nie do przecenienia, więc nie warto odkładać zabiegu nawet pomimo chwilowego dyskomfortu, jaki może powodować leczenie.

Wypełnienie inlay, onlay i overlay

Inlay, onlay i overlay to rodzaje wypełnienia ubytków w zębach spowodowanych na przykład przez próchnicę. Wykonuje się je najczęściej z kompozytu lub porcelany w laboratorium protetycznym.

Dzięki zastosowaniu inlay i onlay lekarz uzyskuje naturalną powierzchnię umożliwiającą żucie. Taki efekt nie jest możliwy przy zastosowaniu tradycyjnego wypełnienia (plomby). Inlay i onlay są bardziej odporne na ścieranie niż plomby.

Wkład inlay jest stosowany na dużych powierzchniach zębów, które żują pokarm. Jest on tak osadzany na zębie, że z przynajmniej dwóch stron styka się on z naturalną koroną zęba.

Onlay odtwarza nie tylko powierzchnię żującą, ale również guzki. Nakładki onlay i overlay wzmacniają ząb, dzięki czemu nacisk w czasie gryzienia rozkłada się równomiernie. W rezultacie wypełnienia te zmniejszają ryzyko uszkodzenia zęba.

Z kolei wypełnienia overlay stosowane są w przypadku dużych braków w zębie oraz gdy istnieją obawy, że klasyczne wypełnienie nie utrzyma się długo.