Artroskopia niezastąpiona w diagnostyce stawów

Artroskopia – wziernikowanie stawu – to współcześnie najlepsza metoda diagnozowania i wykonywania drobnych zabiegów leczniczych oraz pobierania materiału tkankowego do dalszych badań.

Zasada działania artroskopii

Artroskopia umożliwia obejrzenie w powiększeniu danego stawu od wewnątrz. Pozwala na to artroskop – specjalistyczne urządzenie będące odmianą endoskopu. Głównym elementem artroskopu jest z cienka rurka (ok. 4 mm średnicy) o długości 17 cm, we wnętrzu której umieszczona jest kamera powiększająca i pokazująca obraz na ekranie oraz nagrywająca badanie.

Dodatkowo artroskop może być wyposażony w przewód, za pomocą którego w trakcie badania podawany jest roztwór soli fizjologicznej lub dwutlenek węgla w celu poprawy widoczności obserwowanego obrazu. Jeśli artroskop jest starszego typu, przewód z płynem lub gazem wprowadza się do stawu osobnym nacięciem, podobnie jak dodatkowe narzędzia, za pomocą których można pobrać materiał tkankowy do badania lub wykonać drobny zabieg. Powstałe w wyniku nacięć skóry blizny są drobne i w porównaniu do blizn po klasycznych cięciach prawie niewidoczne.

Zawsze w znieczuleniu

Artroskopia jest zabiegiem chirurgicznym wykonywanym w znieczuleniu najczęściej w procedurze jednego dnia. Rodzaj znieczulenia jest dobierany indywidualnie w zależność i od schorzenia i stanu pacjenta. Może to być znieczulenie miejscowe znieczulenie tkanek otaczających staw, znieczulenie regionalne poprzez zastrzyk w lędźwiowy odcinek kręgosłupa lub znieczulenie ogólne (narkoza).

Wskazania do zabiegu

Zabieg artroskopii w celach diagnostycznych z możliwością wykonania równocześnie drobnego zabiegu, jeśli w trakcie badania okaże się, że zachodzi taka potrzeba, wykonuje się w sytuacji:

• konieczności wykonania dalszej diagnostyki po wyczerpaniu innych nieinwazyjnych metod,
• konieczności pobrania tkanek stawu do badania,
• niestabilności stawu,
• zmian zwyrodnieniowych stawu,
• urazów stawów,
• urazów śródstawowych,
• obecności ciała stałego w stawie,
• reumatoidalnego zapalenia stawów,
• nowotworu w obrębie stawu.

• stan ogólny pacjenta (zaawansowane choroby ogólnoustrojowe),
• zakażenie tkanek otaczających staw,
• deformacje okolic stawu wynikające z zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej.

Możliwe powikłania

Artroskopia jest zabiegiem małoinwazyjnym, po którym pacjent szybko powraca do sprawności, jednak jak po każdym zabiegu możliwe są powikłania:

• uszkodzenie chrząstki stawu, wiązadeł, łąkotki lub innych struktur stawu,
• uszkodzenie nerwów lub naczyń krwionośnych,
• wystąpienie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej,
• pojawienie się krwiaka w jamie stawu,
• artrofibroza – rozrost tkanki włóknistej w obrębie stawu wynikający ze stanu zapalnego, powstania wielu zrostów i prowadzący do utraty ruchu w stawie,
• zmniejszenie zakresu ruchu w stawie (w ekstremalnej sytuacji może nastąpić całkowite unieruchomienie stawu),
• obrzęk z przenikaniem płynu używanego do wypełniania jamy stawu,
• przetrwały zespół bólowy – długotrwały ból odczuwany mimo skutecznego przeprowadzenie
• zabiegu,
• zespół ciasnoty przedziałów powięziowych – zespół objawów bólowych i napięcia mięśni
• mogący pojawić się po przywróceniu krążenia w przejściowo niedokrwionym narządzie,
• powikłania związane ze znieczuleniem.

W sytuacji, w której metody nieinwazyjne nie dają odpowiedzi na to, co jest przyczyną choroby stawu albo w przypadku konieczności wykonania drobnego zabiegu artroskopia jest współcześnie najlepszą metodą.